Ήμουν ανέκαθεν θαυμάστρια, της φανταστικής λογοτεχνίας!
Ένας
Ιούλιος Βερν , στόλιζε με όλα του τα έργα τα πρώτα εφηβικά μου χρόνια, ένας
Δράκουλας του Μπραμ Στόουκερ τα επόμενα, με το έργο
2001 η Οδύσσεια του Διαστήματος του Άρθουρ Κλαρκ να έπεται, τον
Φράνκενστάιν της Μέρι Σέλευ και φυσικά τον ανεπανάληπτο, υπέρτατο για μένα στο είδος και αγαπημένο μου
Τόλκιν και τη μοναδική του βιβλιογραφία!
Αυτό που με έκανε να αγαπήσω την φανταστική λογοτεχνία, ήταν πως στο δικό της κόσμο, η δημιουργία, εκτινάσσεται ώς φλεγόμενος πίδακας αερίων σε προικισμένη σε κοιτάσματα περιοχή, σε όλο του το μεγαλείο γεννώντας φως, θέρμη, χρώμα.
Το άγνωστο, το νεογέννητο, το απύθμενο, το άπιαστο... Όλα σε κατάσταση αμορφίας αρχικά, να συγκεντρώνονται, να συγχωνεύονται, να αποκτούν σχήμα, υφή, αποχρώσεις, μυρωδιά, αισθήσεις στο τέλος. Να δίνουν παράθυρο στα όνειρα.
Ο απόλυτος βωμός, στην δημιουργική φαντασία.
Κι εδώ ερχόμαστε στην Ελλάδα και στους έλληνες! Περασμένοι δια πυρός και σιδήρου, γεννημένοι σε έναν τόπο μυθικό, με μια γλώσσα πάμπλουτη, με ένα όραμα υπέρτατο, βαπτισμένοι με ευλογία, με όρεξη και ταλέντο και με ένα ταμπεραμέντο ανεπανάληπτο.
Οι έλληνες συγγραφείς του φανταστικού που τίποτε δεν έχουν να ζηλέψουν από τους ξένους ομότεχνους τους.
Το αποδεικνύουν περίτρανα μέσα από τα έργα τους, από την αγάπη τους για τη δημιουργία και τη συγγραφή!
Σήμερα θα ήθελα να σας παρουσιάσω τέσσερα έργα ελλήνων συγγραφέων που στέκονται περήφανα και επάξια απέναντι σε αλλοδαπούς ομότεχνους του είδους. Που στην κυριολεξία, έχουν να τους διδάξουν πως το ελληνικό πνεύμα είναι ευφάνταστο, ποικιλόμορφο, απύθμενο και πραγματικά αξεπέραστο.
Νοέλια της Μαρίας Στεφάνου!
Ένας κόσμος εξ ολοκλήρου φτιαγμένος για τα μάτια και τη φαντασία μας. Ένα ρομαντικό μονοπάτι σε μια κοινωνία με αντιθέσεις και αντιπαραθέσεις. Πόλεμος, ίντριγκα, έρωτας, μυστικά και μια προφητεία που προσδιορίζει το μέλλον αρχικά της κεντρικής ηρωίδας αλλά και κατ επέκταση, όλων των χαρακτήρων του βιβλίου. Έξυπνο, ρομαντικό, με μια στάλα γοητευτικής μελαγχολίας για να νοτίζει σαν άρωμα γλυκά, το περιεχόμενο του. Οι ήρωες του συναρπαστικοί, ταλανισμένοι από την δύναμη του θέλω και την καταπίεση του πρέπει, βουτηγμένοι σε μυστικά, σε συμφωνίες, σε συναισθηματικές πλέξεις. Η ατμόσφαιρα του, κάτι από παλιό, από νέο, από παραμύθι, από θρύλο, κάτι από όνειρο που πότε γίνεται σκοτεινό και πότε ολόφωτο.
Το πρώτο του μέρος, απίστευτο, ευρηματικό, περιμένουμε με άπειρη λαχτάρα το δεύτερο.
Έμπονυ Βάργκας, Νυχτερινοί Ψίθυροι της Κωνσταντίνας Λαψάτη.
Η Έμπονυ είναι μια ξεχωριστή ηρωίδα, σαν εκείνες που μόνο η Κωνσταντίνα Λαψάτη ξέρει να δημιουργεί. Ακροβατεί ανάμεσα στο σκοτάδι και στο φως, στα πάθη της, σε μια αιώνια εσωτερική μάχη, στον έρωτα της. Σε τούτο το βιβλίο, κυριαρχεί ένας Βαβυλωνιακός μύθος και το σκοτάδι απλώνεται πάνω από τον ουρανό των σελίδων του, βαρύ για να μας καθηλώσει, να μας μαγέψει, να μας τρομάξει. Δε μοιάζει με τις γλυκανάλατες ιστορίες με βαμπίρ, στις οποίες μας έχουν συνηθίσει ξένοι δημιουργοί. Είναι ένα ταξίδι στο έρωτα σε συμφωνία με το αίμα. Καυτά και τα δυο, ξεθυμαίνουν στον κόσμο του σήμερα, φερμένα από το πάντα. Το πρώτο μέρος μας συνάρπασε, το δεύτερο θα μας ξεπεράσει! Το περιμένουμε...
Εφιάλτες της Άρτεμις Βελούδου Αποκότου.
Ψυχογράφημα αρχικά... το βιβλίο της Άρτεμις, τραβάει αργά και βασανιστικά μια βαριά αυλαία με φόντο, ανατριχιαστικούς, ζοφερούς, θανατηφόρους εφιάλτες. Οι ήρωες της ακροβατούν ανάμεσα στην τρέλα και μια εξωφρενική προσωπική πραγματικότητα. Μια κατάρα, ένας κόσμος πέρα από κάθε φαντασία, το σκοτάδι που απλώνεται και καλύπτει ίδια ομίχλη τις ζωές, το παρόν και το μέλλον τους. Δυο νέα παιδιά αντιμέτωποι με αιώνιους εχθρούς, με ερεβώδεις αντιπάλους. Ο έρωτας μπερδεύει αρχικά μέχρι που λαμβάνει τον κυρίαρχο ρόλο και σαν μοναδικός φάρος, στέκει φρουρός και φωτίζει τις ψυχές τους, τις μεταλλάσει δυναμώνοντας και αποδυναμώνοντας τες ταυτοχρόνως. Ένας δρόμος γεμάτος με τους εφιάλτες που θα θέλαμε να ξορκίσουμε... Η αρχή μοναδική, το πρώτο μέρος...
περιμένουμε το δεύτερο δίχως ανάσα!
Θέλω να εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια σε αυτές τις υπέροχες συγγραφείς για τα έργα τους και να τους ζητήσω να μας δώσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα, νέα δείγματα γραφής τους, ολοκληρώνοντας τις ιστορίες τους κι όχι μόνο.
Κλείνοντας θα ήθελα να προτείνω ένα ακόμη υπέροχο ταξίδι στην φανταστική λογοτεχνία, μέσα από την αξιόλογη ματιά ενός ταλαντούχου συγγραφέα, όπως αυτό του
ΟΡΚΟΥ του ΦΩΤΗ ΚΑΤΣΙΜΠΟΥΡΗ.
'Ο Όρκος'' είναι μια μυθιστορηματική απόδοση-αναδημιουργία της παραλογής
''Του Νεκρού Αδερφού''. Διαδραματίζεται στη Νικόπολη της Ηπείρου του 9ο
αι. μ.Χ. Σε μια εποχή θεοκρατίας και βίαιων συγκρούσεων που οι
ιστορικοί έχουν ονομάσει εποχή των σκοτεινών χρόνων, δύο αδέρφια, η
Αρετή και ο Κωσταντής, τολμούν να ονειρεύονται. Ονειρεύονται και θέλου
ν
να χτίσουν τους δικούς τους κόσμους πάνω στη γοητευτική ομίχλη των
παραμυθιών της γιαγιάς τους, της βάβως Αρετής. Η βία των καιρών παίρνει
από τη ζωή τον πατέρα τους νωρίς. Κάποτε η εποχή της αθωότητας
τελειώνει. Η Αρετή θα ερωτευτεί έναν ξένο, το Βάραγγο Χάραλντ, τον
ποιητή-πολεμιστή που θα έρθει ως επισκέπτης στο σπίτι τους. Ο Κωσταντής
θα στηρίξει την επιλογή της αδελφής του πηγαίνοντας αντίθετα στη θέληση
των αδελφών του. Προκειμένου η Αρετή να παντρευτεί τον άντρα που αγαπά
και να ξενιτευτεί στη μακρινή χώρα του, ο Κωσταντής θα πάρει όρκο βαρύ
κι αμετάκλητο στη μάνα του: να τη φέρει πίσω, αν ποτέ χρειαστεί, ακόμα
και νεκρός. Τα παιχνίδια της μοίρας θα κάνουν αναγκαία την εκπλήρωσή του
Όρκου. Ο Κωσταντής θα πρέπει να φέρει πίσω την ξενιτεμένη από την
υπερβόρεια χώρα του κύρη της, ξεκινώντας το ταξίδι του από τον κόσμο της
ξωθιάς Αχερώς, ένα ταξίδι πέρα από το θάνατο. Σύντομα θα ανακαλύψει πως
ο όρκος του ισοδυναμούσε με κατάρα.
