Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2022

Τα παλιά, τα έρημα σπίτια

 Είναι βέβαιο πως κι εσείς συναντάτε κάποιες φορές στο διάβα σας ένα από εκείνα τα παλιά, τα έρημα σπίτια με τους λευκούς, κακοτράχαλους τοίχους και τις βαριές κληματαριές για σκέπαστρο στον κήπο;

Κείνα, που μυρίζουν ακόμη λινάτσα, τυλιχτά τσιγάρα, χυμό από καρπούζι και τυρί φέτα, φρέσκο ελληνικό καφέ και γλυκό του κουταλιού στις θύμησες μας.
Στον απόηχο τους στέκονται διάφανοι απλοικοί άνθρωποι με βελόνες του καπνού παραμάσχαλα να κουβεντιάζουν στα τσιμέντα τους για ξωθιές ή να τραγουδούν παρέα με τα τζιτζίκια τα νυχτέρια καθώς καπνίζουν σέρτικα τσιγάρα ή κάνουν το σταυρό τους πριν την πρώτη τους μπουκιά.
Κείνα τα σπίτια, τα παλιά, τα ετοιμόροπα, τα σβησμένα..., ακόμη φορούν την Ελλάδα που χάνουμε μέρα με την μέρα.
Την Ελλάδα που δεν μύριζε κολώνια αλλά μύρο,
που δεν ήταν λαμπερή αλλά φωτεινή,
που δεν φορούσε μάρκες αλλά περηφάνια,
που δεν ζούσε για την μέρα αλλά για τον αιώνα,
που η θάλασσα και ο ουρανός της, τα δάση και τα βουνά της, που κάθε της βήμα ήταν ιερό και πριν το πατήσουμε, πριν το αισθανθούμε, πριν το γευτούμε, πριν το ακουμπήσουμε, πρώτα κι απόλυτα το προσκυνούσαμε...
Κείνα τα σπίτια, αυτό μου θυμίζουν;
Τώρα θυμηθήκατε κι εσείς;
©Γ. ΚΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ
#georgiakakalopoulou #writer #authorsofinstagram #author #quotes #greekquotes #greek #instagram #instagramer #thoughts #yourwork #yourlove #instagramart #instagramartists

photo by pikist.com


Τετάρτη 25 Μαΐου 2022

ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΣΤΟΥΣ 'ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΛΟΓΩ ΤΕΧΝΩΝ' ΓΡΑΦΕΙ ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΚΟΛΙΑ

https://www.thematofylakes.gr/grammata-apo-to-parisi/?fbclid=IwAR21xsc94NU2HckYB1sMKOsDhw9xBPahHgrtvnCFwjTVkRFCnaBild0fETg 






Από την πρώτη στιγμή που αντίκρισα το εξώφυλλο του βιβλίου Γράμματα από το Παρίσι της αγαπημένης μου Γεωργίας Κακαλοπούλου, κατάλαβα ότι θα με συνεπάρει και θα με γεμίσει άρωμα και γεύση Παρισιού. Έτσι κι αλλιώς, κάθε βιβλίο της Γεωργίας με ταξιδεύει και με γεμίζει υπέροχα συναισθήματα.

Προσωπική άποψη: Ελισάβετ Κόλλια

Ο καναλάρχης Πιερ αποφασίζει να αγοράσει μετοχές σε ένα από τα καλύτερα κανάλια του Παρισιού και να επιστρέψει στη γενέτειρά του. Φεύγοντας όμως προτείνει στους συνεργάτες του, αν θέλουν, να τον ακολουθήσουν στο νέο του βήμα.

Η Καρίνα ερωτεύτηκε τον Πιερ με την πρώτη ματιά όταν τον γνώρισε πριν δύο χρόνια. Εκείνος όμως ποτέ δεν την πρόσεξε. Για εκείνον ήταν αόρατη. Μια υπάλληλος που έκανε απλά τη δουλειά της. Εκείνη όμως θεωρεί ότι είναι μια καλή ευκαιρία να αλλάξει σκηνικό, μήπως και την προσέξει εκείνος. Είναι πλέον αποφασισμένη να κερδίσει την προσοχή του και την καρδιά του. Η εμφάνισή της όμως κρύβει τον πραγματικό εαυτό της και δεν επιτρέπει στους άλλους να δουν κάτω από τα στρώματα των φαρδιών της ρούχων.

Και ξαφνικά, από το πουθενά και δίχως καμία προειδοποίηση, της χάρισε ένα απίστευτο χαμόγελο. Ένα λαμπερό χαμόγελο που μαλάκωσε τα χαρακτηριστικά του, γλύκας το τριγωνικό του πρόσωπο, φώτισε τα μάτια του, κάνοντάς τα να μοιάζουν με ράβδους χρυσού κάτω από λαμπερό ήλιο. Σήκωσε το χέρι του και τσίμπησε το μάγουλό της, που έκαιγε, το χάιδεψε απαλά με τα μακριά του δάχτυλά δημιουργώντας μικρές ανατριχίλα κατά μήκος της ραχοκοκαλιάς της.

Ο Πιερ αποφασίζει να της δώσει μια ευκαιρία να αποδείξει τις ικανότητές της στη δουλειά. Μια συνεργασία με τον Ζαν Περί, έναν νεαρό-θαύμα του σύγχρονου κινηματογράφου, θα δώσει στην Καρίνα τη δυνατότητα να βάλει ένα στοίχημα με τον εαυτό της. Θα αφήσει τον εαυτό της στα χέρια του Ζαν για να καταφέρει να κερδίσει την καρδιά του Πιερ. Η συμφωνία θα βοηθήσει και τους δύο να πάρουν ό,τι ποθούν περισσότερο, ή μήπως όχι; Το ντοκιμαντέρ που θα φτιάξουν έχει ως θέμα γράμματα γραμμένα από έναν εραστή, κρυμμένα σε διάφορες περιοχές του Παρισιού σε διάφορες χρονικές περιόδους. Όλο αυτό το οδοιπορικό θα τους φέρει πιο κοντά. Η Καρίνα θα γνωρίσει το Παρίσι μέσα από τα μάτια του Ζαν. Θα μαγευτούν από τη ρομαντική ατμόσφαιρα που έχουν δημιουργήσει και θα παίξουν επικίνδυνα παιχνίδια με τον έρωτα και τις ζωές τους.

Το Παρίσι είναι η πόλη του έρωτα και του συναισθήματος. Γνωρίζοντάς το λοιπόν, δεν μπορείς να μην το ερωτευτείς. Μέσα από τα μάτια του Ζαν, η Καρίνα βλέπει τον εαυτό της με άλλα μάτια. Απελευθερώνεται από τα δεσμά της και βλέπει τις δυνατότητές της. Αντιλαμβάνεται ότι λίγοι άνθρωποι ασχολούνται να δουν πίσω από τη βιτρίνα που μπορεί να παρουσιάζεις στην καθημερινότητά σου. Πολύ λίγοι θα ασχοληθούν να μάθουν τι κρύβεται πίσω από τα ρούχα και (Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΕΔΩ) https://www.thematofylakes.gr/grammata-apo-to-parisi/?fbclid=IwAR21xsc94NU2HckYB1sMKOsDhw9xBPahHgrtvnCFwjTVkRFCnaBild0fETg

Ανυπολόγιστη




Σαν αγαπάς, νερό μην βάνεις στο κρασί σου.
Μήτε να νερώνεις τη ζωή σου σαν στα δυο σου πόδια στέκεσαι.
Κι ούτε την πίστη σου να ξενερώνεις.
Κι αν έρθει η ώρα που θα μετανιώσεις, κι εκείνη τη μετάνοια, βαριά, βουτηγμένη στο πιο δυνατό, το πιο πικρό αλκοόλ να την καταπιείς με μια μόνο γουλιά.
Το πιο σημαντικό από όλα όμως, είναι να μην βάζεις νερό στο κρασί της τιμής σου.

Τούτη να, να ναι πάντα ανυπολόγιστη. 

“ΠΟΡΦΥΡΟ ΠΕΛΑΓΟΣ” της Γεωργίας Κακαλοπούλου, γράφει η Καλλιόπη Γιακουμή-Κουγιώνη

✔️Θα σας πω λίγα πράγματα για την ιστορία-κυριολεκτικά λίγα- και θα το κάνω συνειδητά, γιατί δεν θέλω να στερήσω ούτε ένα ψήγμα από την αναγ...