Είναι βέβαιο πως κι εσείς συναντάτε κάποιες φορές στο διάβα σας ένα από εκείνα τα παλιά, τα έρημα σπίτια με τους λευκούς, κακοτράχαλους τοίχους και τις βαριές κληματαριές για σκέπαστρο στον κήπο;
Κείνα, που μυρίζουν ακόμη λινάτσα, τυλιχτά τσιγάρα, χυμό από καρπούζι και τυρί φέτα, φρέσκο ελληνικό καφέ και γλυκό του κουταλιού στις θύμησες μας.Στον απόηχο τους στέκονται διάφανοι απλοικοί άνθρωποι με βελόνες του καπνού παραμάσχαλα να κουβεντιάζουν στα τσιμέντα τους για ξωθιές ή να τραγουδούν παρέα με τα τζιτζίκια τα νυχτέρια καθώς καπνίζουν σέρτικα τσιγάρα ή κάνουν το σταυρό τους πριν την πρώτη τους μπουκιά.
Κείνα τα σπίτια, τα παλιά, τα ετοιμόροπα, τα σβησμένα..., ακόμη φορούν την Ελλάδα που χάνουμε μέρα με την μέρα.
Την Ελλάδα που δεν μύριζε κολώνια αλλά μύρο,
που δεν ήταν λαμπερή αλλά φωτεινή,
που δεν φορούσε μάρκες αλλά περηφάνια,
που δεν ζούσε για την μέρα αλλά για τον αιώνα,
που η θάλασσα και ο ουρανός της, τα δάση και τα βουνά της, που κάθε της βήμα ήταν ιερό και πριν το πατήσουμε, πριν το αισθανθούμε, πριν το γευτούμε, πριν το ακουμπήσουμε, πρώτα κι απόλυτα το προσκυνούσαμε...
Κείνα τα σπίτια, αυτό μου θυμίζουν;
Τώρα θυμηθήκατε κι εσείς;
©Γ. ΚΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ
#georgiakakalopoulou #writer #authorsofinstagram #author #quotes #greekquotes #greek #instagram #instagramer #thoughts #yourwork #yourlove #instagramart #instagramartists
photo by pikist.com
