"Δεν χωρά σε μια μέρα ο έρωτας... σε μια ώρα, σε έναν τόπο, σε έναν αριθμό... Είναι σαν να προσπαθείς να περιορίσεις..., να βάλεις όρια στον ουρανό."
"Αδύνατον" θα απαντούσε συμφωνώντας εκείνος. Κι όμως, μετά από λίγο θα συμπλήρωνε, "τον χώρεσες όμως στη στιγμή που με κοίταξες κατάματα..."
Και η απάντηση θα συνοδευόταν από ένα γλυκό χαμόγελο.
"Δεν ήταν στιγμή εκείνη..., ήταν ένα μικρό άνοιγμα στο παράθυρο που αντικρίζει την αιωνιότητα... Ήταν το σύμπαν σε ένα φλας."
Είμαι γη , στερέωμα, κοίτασμα και χρώμα, είμαι αέρας και φωτιά, είμαι αίμα καυτό...
...είμαι έρωτας.
Δεν ορίζω χρόνο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου