Υπόσχεση
Γεωργία Κακαλοπούλου
Της Αγγελικής Κατσιμάρδου :
Διαβάζοντας το βιβλίο «Υπόσχεση» της Γεωργίας Κακαλοπούλου, συνειδητοποίησα ένα πράγμα: ότι η πραγματική υπόσχεση αυτού του βιβλίου ήταν η απόλαυση του αναγνώστη.
Από όποιο βιβλίο και να ξεκινήσεις, της κυρίας Κακαλοπούλου, η απόλαυση είναι εγγυημένη και θα αναφερθώ στα στα δικά μου αγαπημένα «Λόγοι Μοναξιάς», «Θεοί και Φύλακες» και «Μελωδία στην Θύελλα».
Η Τάμι, συντετριμμένη από την δολοφονία του πατέρας της είναι αποφασισμένοι να ταξιδέψει στην Σικελία και στις Συρακούσες για να εξιχνιάσει την δολοφονία του. θα αναγκαστεί να μεταμφιεστεί σε αγόρι και να εισχωρήσει στην ομάδα χάντμπολ «Ζέφιρο» για να ανακαλύψει τον δολοφόνο του πατέρας της. Μόνο που εκτός από τον δολοφόνο παραμονεύει και ο… έρωτας. Έρωτας σφοδρός, βαρύς, αδυσώπητος, με ευθύνες βαριές σαν αλυσίδες, που θα δέσουν την ηρωίδα με μια σκοτεινή κατάρα. Και ο χρόνος εχθρός. Ο χρόνος κυλάει ασταμάτητα και φέρνει τους ήρωες στα όρια της καταστροφής και του θανάτου.
Η Γεωργία Κακαλοπούλου ξέρει να συνθέτει δυνατές ιστορίες αγάπης, πάθους, πόθου, μίσους και εκδίκησης. Μας το έδωσε στην «Μελωδία στην Θύελλα» μας το δίνει απλόχερα και τώρα με λόγο λυρικό, με σκέψεις βαθιές που φτάνουν ως τα βάθη της ψυχής και την τεμαχίζουν αργά-αργά, φέρνοντας στο φως μύχιες επιθυμίες και φόβους. Φόβους που κρατούν τους ανθρώπους έρμαιο των παθών τους, αλλά και των διδαχών του. Ο κάθε άνθρωπος, ίσως τελικά, να είναι προϊόν του περιβάλλοντός του και ο Μάσιμο, ο ήρωάς μας, είναι η περίτρανη απόδειξη. Δέσμιος μιας κατάρας αιώνων, έχει γαλουχηθεί να κρατάει τους ανθρώπους απ’έξω από την καρδιά και από την ζωή του, ως επίφαση μιας κίβδηλης αίσθησης ασφάλειας. Και η συγγραφέας, μέσα από μια περιπέτεια, μα πάνω απ’όλα μια μεγάλη αγάπη θα εξερευνήσει με την πένα της τον ανθρώπινο ψυχισμό και την αντίδρασή του σε καταστάσεις εξαιρετικού άγχους και απελπισίας. Θα δούμε την απελπισία αυτή να μαγκώνει την ψυχή των ηρώων και να τους οδηγεί στην μία λανθασμένη κίνηση μετά την άλλη.
Αλλά αυτά δεν είναι τα μόνα στοιχεία που καταδεικνύουν ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα. Είναι και το χιούμορ που είναι διάχυτο σε διαλόγους και καταστάσεις, «αλαφρώνοντας» σε ορισμένες περιπτώσεις την ατμόσφαιρα, αλλά και την ψυχή. Απολαυστικοί διάλογοι και γεγονότα αντισταθμίζουν το βαρύ κλίμα και την σκοτεινιά της θανάσιμης κατάρας, που καταστρέφει τους αρσενικούς απογόνους των Κονσίτο Άρα και φέρνει το χαμόγελο στα χείλη του αναγνώστη.
Αλλά, είπαμε! Αυτό το βιβλίο δεν αφορά κατάρες, θανάτους και λύπες. Αφορά τον έρωτα, την ζωή και το φως, γιατί δεν έχει καμιά σημασία τι σου έγραψαν οι Μοίρες ή κάποια τρελή πρόγονος, αλλά οι δικές σου επιλογές και κατά πόσο θα επηρεάσουν αρνητικά ή θετικά εσένα τον ίδιο και τους ανθρώπους γύρω σου. Και η ηρωίδας μας δείχνει να το ξέρει καλά αυτό. Ξέρει ότι όταν επιλέγεις την καλοσύνη έναντι της κακίας και το φως έναντι του σκότους, όλοι οι οιωνοί θα είναι με το μέρος σου και θα σε ευνοήσουν.
Ένα μυθιστόρημα δυνατό, που θα συγκινήσει κάθε αναγνώστη και θα τον κρατήσει γερά μέχρι την τελευταία σελίδα. Ένα μυθιστόρημα με διακειμενικότητα – μια ευχάριστη έκπληξη για τον αναγνώστη και για ειδικά για εμένα, που με ταξίδεψε και σε αγαπημένες σελίδες.
Η κυρία Κακαλοπούλου τα κατάφερε για άλλη μια φορά. Εύγε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου