Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2015

Ξέρεις γιατί μου αρέσουν οι γέφυρες;


Ξέρεις γιατί μου αρέσουν οι γέφυρες;
Όχι επειδή ενώνουν απλά δυο δρόμους... Οι γέφυρες σηματοδοτούν την αρχή μιας συνάντησης ή το μέσο ενός ταξιδιού... 
Μα, κι ακόμη και αν αποτελέσουν το τέρμα και το χωρισμό δυο ανθρώπων που τραβάνε προς διαφορετική κατεύθυνση, αυτό που τις χαρακτηρίζει είναι το πιο υπέροχο από όλα.... 
Προσφέρουν τη μαγική ευκαιρία να σταθείς σε ένα σημείο ουδέτερο με αυτόν πο
υ αγαπάς ώστε να κοιτάξετε μαζί προς έναν προορισμό. Και τότε για λίγο οι διαφορετικοί δρόμοι εξαφανίζονται, οι αναγκαστικές κατευθύνσεις εξαϋλώνονται, ο χρόνος επιβραδύνεται κι εσείς γίνεστε οδοιπόροι ενός κοινού οράματος όπου κανείς δε μπορεί να σας στερήσει. Ενός δικού σας κόσμου.
Οπότε σου λέω... Φτιάξε μου μια γέφυρα κι εγώ θα τη δρασκελίσω μαζί σου. Θα σταθώ δίπλα σου στο πιο ψηλό σημείο της καμπής της και θα κοιτάξω εκεί που κοιτάς εσύ. Τότε, τίποτε δε θα μας χωρίζει. Έστω και για μια στιγμή. Έστω και για λίγο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

“ΠΟΡΦΥΡΟ ΠΕΛΑΓΟΣ” της Γεωργίας Κακαλοπούλου, γράφει η Καλλιόπη Γιακουμή-Κουγιώνη

✔️Θα σας πω λίγα πράγματα για την ιστορία-κυριολεκτικά λίγα- και θα το κάνω συνειδητά, γιατί δεν θέλω να στερήσω ούτε ένα ψήγμα από την αναγ...