Σιωπηλός διαβάτης στο δρόμο της προσφυγιά σου
με πλατύ δίχτυ κυνηγώ μια ξεχασμένη νότα ονείρου.
Αφουγκράζομαι τις ώρες που άσκοπα χορεύουν στης αιωνιότητας το πεντάγραμμο.
Και η ψυχή παρακμάζει.
Γερασμένη ουσία κλεισμένη σε γυάλινο βάζο με σφιγμένο το καπάκι.
Σε τούτη την γη δεν ξυπνάνε οι ελπίδες. Στη δίνη της μοναξιάς ξεπλένονται οι μουσικές και τα χρώματα.
Μήτε ο ουρανός δεν αιωρείται μήτε η θάλασσα δεν κυματίζει.
Λείπω.
Λείπεις.
Λείπουμε.
Η σιωπή μεταμφιέστηκε σε ησυχία. Δεν αγαπάς χωρίς να χάνεσαι.
Αν είσαι εδώ τότε δεν αγαπάς. Αν είσαι εδώ, δε σε αγαπάνε.
Μην κλείνεις τα μάτια σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου