Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

Ανθός του πάθους




Τον σκοτεινό του ανθό σα γύρεις να μυρίσεις
σώμα, θα δώσεις και ψυχή, δώρα στην ευωδία,
μαγεία που θα σου κλέψει μυστικά
ότι ανέτειλε για σένανε ο χρόνος.

Μην αμφιβάλεις! Ανθός του πάθους και του έρωτα.
Σκοτεινές λωρίδες στα κόκκινα πέταλα.
Σταγόνες απο αίμα που αστράφτουν δόλια στο φως του φεγγαριού.

θα πλανηθείς στου ονείρου του το γύτεμα,
και τη ζωή σου θα χαρίσεις
, έρμαιο σε αγέρηδες ανατολίτες,
που νότες, σε όργανα αρχαία θα παίξουν απαλά.

Ανθός του πάθους και του έρωτα,
φυτεμένος στην χούφτα του, καθρεπτισμένος στο βλέμμα του,
ευωδιαστός στα δυο του χείλη...

Κάθε που αγγίζεις κόβεσαι
κάθε που μυρίζεις χάνεσαι
κάθε που θωρείς μαγεύεσαι...

Φυλάξου....αν και τα μάτια σου καθρεπτίζουν κιόλας τα αστέρια και απο την άκρη του χειλιού, αργοκυλά πορφυρό το αίμα!

Αν... If....




Αν με δεις να σωπαίνω μην αναρωτηθείς....η σιγή σκορπά πικρές αλήθειες με απλοχεριά και λεκιάζει την ξεδιαντροπιά που δίχως κοκκίνισμα διαφεντεύει τις ζωές μας...
 

Αν με δεις να μικραίνω μην τρομάξεις....διαλέγω τη φυγή από το αντίκρισμα προσώπων σκεπασμένων με μάσκες τραγικές που μόνο δάκρυα δε φέρνουν, αλλά στεγνά, υστερικά γέλια...
 

Αν με δεις να δακρύζω μη λυπηθείς, είναι η ελπίδα που μου χαρίζει μεγαλόψυχα το δάκρυ. Για να παρασύρει τα βρωμερά απόνερα της απανθρωπιάς και να ανοίξει μια κοίτη για τη μεγάλη τη γαλάζια...
 

Σε χρώμα θα βουτήξει τα όνειρά μου και θα τα λυτρώσει....
If you see me be silent .... no wonder... the silence spreads bitter truths with generosity and stain the shamelessness that without blushing dominate our lives ...

If you see me wane not scared .... I choose to flee from the mirrored persons covered with masks tragic that not only bring tears, but dry, laughing hysterically ...

If you see me shed tears not feel sorry, it is my hope that gives generously tear. To lure messed wake of inhumanity and open a bed for the big blue ...
 

Color will dive into my dreams and will redeem .

ΤΑ ΦΥΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ



  Όπως οι περισσότεροι από εμάς, έτσι κι εγώ, έχω γνωρίσει αρκετούς ανθρώπους στη ζωή μου...Ανθρώπους διαφορετικούς μεταξύ τους. Σε μορφή, χαρακτήρα, συμπεριφορά. Καθένας τους μοιράζει κάτι από τον εαυτό του γύρω του και στους υπόλοιπους... μέσω των κινήσεων, των λόγων και της ενέργειας του. Θα το έθετα καλύτερα, λέγοντας πως, καθένας, κρατά ένα αόρατο ποτιστήρι και ποτίζει τα φυτά της ζωής και των σχέσεων του καθημερινά, με το δικό του, μοναδικό νερό, βγαλμένο κατευθείαν μέσα από την ψυχή του .
 Γυρίζοντας σε εμένα, σκέφτομαι πως το πιο περίεργο από όλα είναι ο τρόπος με τον οποίο θυμάμαι τους ανθρώπους που γνώρισα. Ή που δεν τους θυμάμαι... Θέλω να πω, πως αυτοί που συνήθως κατακτούν καίριες θέσεις στη μνήμη ή την καρδιά μου, δεν είναι λόγω κάποιου κρυφού ή εξαίρετου ταλέντου, ομορφιάς η περιουσιακών στοιχείων. Ωραία τα χαρίσματα και τα κάλλη, καλά(ως πολύ καλά στις δύσκολες εποχές μας) τα χρήματα, αλλά από μόνα τους, δεν έχουν την ικανότητα να σφραγίσουν την καρδιά ή το μυαλό ενός ανθρώπου. Η ομορφιά είναι περιστασιακή και φθίνει, εξατμίζεται με το χρόνο, τα χρήματα προσφέρουν υλικά αγαθά, πράγματα...πράγματα που δεν καλύπτουν όμως κανένα συναισθηματικό κενό και ανάγκη, και τα ταλέντα, είναι για συγκεκριμένο τόπο και χρόνο....


  Κοιτάζοντας το Χριστουγεννιάτικο δέντρο, με τα εκατοντάδες λαμπάκια που αναβοσβήνουν πότε αργά και νωχελικά και ποτέ γρήγορα και σκερτσόζικα σαν παιδιά που παρασύρονται σε έναν τρελό χορό , χαμογελώ και σκέφτομαι το εξής...
 Πέρα από τις σημασίες που του προσάπτουν, την καταγωγή και τα μηνύματα που περνά, εγώ θα το ονόμαζα δέντρο αγάπης. Μιας αγάπης αέναης, μοναδικής, χαρισματικής...Μιας αγάπης πέρα από κάθε όριο. Αυτή από το Θεό, προς τον Άνθρωπο. Το ποτιστήρι του Θεού, βαρύ και γεμάτο με ατέρμονο αθάνατο νερό, πότισε και ποτίζει την αγάπη Του προς τον Άνθρωπο με απεριόριστη γενναιοδωρία.
 Υποβίβασε τον εαυτό Του στη δική μας φύση, για το δικό μας καλό....
 Εμείς από μεριά μας, για να ευλογήσουμε τα σπίτια μας με αυτή την ενέργεια, για να εξυμνήσουμε την αγάπη και να την αναπαράγουμε, να ευλογηθούμε από αυτήν, φτιάχνουμε δέντρα, τα στολίζουμε  και τα τοποθετούμε σε περίοπτη θέση στα σαλόνια μας... Έτσι θέλω να το βλέπω...

Όλοι αυτοί οι συνειρμοί θέλουν να φτάσουν και να ξαποστάσουν σε ένα συμπέρασμα πως...

   Τα πρόσωπα που μας επηρεάζουν, που καρφώνονται στο μυαλό μας ως μνήμη, στις καρδιές μας ως χάδι και  που με θράσος αλλά κυρίως με νοσταλγία, εμφανίζονται απροσκάλεστα στις σκέψεις μας...
    Οι άνθρωποι που πάντα θυμόμαστε με ξεχωριστό ή έντονο τρόπο... δεν είναι όσοι μας έκαναν κακό ή πέρασαν αδιαφορα από τη ζωή μας. Aυτούς τους προσπερνούμε ασυναίσθητα... ίσως και με μια τάση αυτοπροστασίας. Δεν είναι επίσης οι όμορφοι, εντυπωσιακοί εξωτερικά άνθρωποι...δεν είναι όσοι είχαν γεμάτα τα πορτοφόλια τους....

   Αλλά... αλλά είναι αυτοί που μας χάρισαν πραγματική, ανιδιοτελή και γενναιόδωρη αγάπη. Που δημιούργησαν ένα πελώριο φυτό, ποτίζοντας το καθημερινά με την πιο αγνή και θετική ενέργεια του σύμπαντος. Αυτό το φυτό, δεν βρίσκεται πουθενά αλλού,  μα κατοικεί μέσα σε εμάς τους ίδιους.  
Γιατί η αγάπη που μοιράζουμε, είναι ένα φυτό που σπέρνουμε και ποτίζουμε με τις πράξεις μας μέσα στις ψυχές των συνανθρώπων... Όσο πιο πολύ το ποτίζουμε ,τόσο πιο γερές οι ρίζες, πιο φουντωτά τα κλαριά, πιο δυνατή η ευωδιά του... τόσο η ουσία μας εδραιώνεται μέσα τους...

 Και τώρα που χαμογελώ, σκέφτομαι μόνο εκείνα τα άτομα που έσπειραν ένα σπόρο μέσα μου που φύτρωσε και τον πότιζαν με τις πράξεις και τα λόγια τους, για να μεγαλώσει τελικά και να γίνει δέντρο...Αγάπης...
Είμαι σίγουρη πως όλοι σας έχετε τέτοια άτομα στις ζωές σας...πως τώρα δα, τους σκέφτεστε και χαμογελάτε επίσης....


                ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!     

                 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ , ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ 

                          ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΑ ΦΥΤΑ ΑΓΑΠΗΣ!

Soulmate


I fumble to find my own soul!! I dont know me well. Untill now i though i did but it was wrong. Everything is wrong!
I show you and i have changed. I want to make mistakes, to take riscs, to escape from my own body. I want to be someone else but the same...i want a new me....
Who are you who steal my glance? My breathe? My hurt? Who are you who make me think like this?
My aura colour you name and you face. Yelling for you.I fold my fingers and pray to God. I ask for interference, for a gift.
I wont to be any more separate from you....You are my soulmate....I feel less without you...empty...
Please....come into my life...fill me...

Σάββατο 11 Μαΐου 2013

Για τη μητέρα...


Σ'αγαπώ γιατί ... σ'αγαπώ...

Όχι γιατί μέσα μου κυλά παρόμοιο αίμα με το δικό σου...
Μικρή σημασία έχει αυτό.
 
Κι αν με ρωτάς γιατί σε αγαπώ, θα ψάξω τα λόγια να το βρω, παρόλο που δε θα χωρέσουν ποτέ το γιατί και το πώς...

 Είσαι το βουνό πάνω στο οποίο ανεβαίνω όταν με κατακλύζει η πλημμύρα ενός παράπονου για την καθημερινότητα μου και η  βροχή, κάτω από την οποία χορεύω όταν η ξηρασία της τρυφερότητας φτάνει να αγγίξει τα όνειρα μου.
Είσαι το καράβι πάνω στο οποίο ταξιδεύω όταν η σχεδία της δύναμης μου χάνεται από τα αφρισμένα κύματα των προβλημάτων μου και  ο ήλιος που ζεσταίνει την ύπαρξη μου όταν η παγωνιά της αποτυχίας παλεύει να διεισδύσει κάτω από το δέρμα και να καταστρέψει τις ελπίδες μου.
 Είσαι το κιούπι που μαζεύει τα δάκρυα μου, τα φυλάγει και προσεύχεται για αυτά,  για να τα μετατρέψει τελικά σε μύρο και σε αγιασμό.
 Η ιέρεια που ανυψώνει τη θνητή μου υπόσταση σε κάτι ιερό.
 Εκείνος ο φάρος που ξεπερνά γεωγραφικά μήκη και πλάτη και το φως του φτάνει μακριά για να φωτίσει τα σκοτάδια και τις νύχτες της πορείας μου στη ζωή και να μου υπενθυμίσει την ύπαρξη ενός απάνεμου λιμανιού για να ξεκουράσω τις μηχανές μου.
 Θάλασσα και ουρανός η αγκαλιά σου όταν τυλίγεται γύρω μου.
 Φως και χάδι το βλέμμα σου όταν σεριανίζει τη μορφή μου...
 Βάλσαμο τα λόγια και η φωνή σου.
 Σ'αγαπώ... γιατί θα είμαι πάντα ένα παιδί για σένα και αυτό ελαφραίνει τη δική μου ύπαρξη που ταξιδεύει στους καιρούς και τους χρόνους.
 Κι όσο και αν κάποιες φορές σου κακίζω, ξέρω πως δεν υπάρχει τέτοια λέξη να στοιχειώσει το δεσμό μας.
 Κι αν σε πληγώνω, εσύ ποτέ δεν το παίρνεις σοβαρά.
 Σ'αγαπώ όπως παλιά κι ακόμη περισσότερο τώρα που ξέρω πώς είναι να βρίσκομαι στη θέση σου...
 Σ'αγαπώ γιατί γνωρίζω πως τα λάθη προς τον εαυτό μου σε πονούν πιότερο από εκείνα που έκανα προς εσένα.
Συγχώρεσε με πρώτα για τα δεύτερα και έπειτα για τα πρώτα... 
 Σ' αγαπώ γιατί...

Πώς να περιγράψει κανείς την πιο απτή ένδειξη της αγάπης του Θεού προς τους ανθρώπους;
Δεν υπάρχει τρόπος να περιγραφεί... Μόνο να κοιτάξει κανείς μια μητέρα με το παιδί και τότε θα καταλάβει...
Τώρα ξέρεις γιατί σε αγαπώ... Γιατί ο δεσμός μας είναι ο ίδιος ο Θεός...
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΝΟΥΛΑ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

Η παρουσίαση του βιβλίου μου 'ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΕΣ' στην 10η Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Την Παρασκευή, 17 Μαίου, στις 12.00 μμ και στο φιλολογικό καφενείο της 10ης Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης, θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου μου 'ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΕΣ' από τις εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία(περίπτερο 13)! Θα μου δώσετε μεγάλη χαρά με την παρουσία σας!


Τετάρτη 8 Μαΐου 2013

Χωρίς τιμαλφή



Δε θα σταθώ σε αυτά που μπορείς να μου κλέψεις αλλά σε εκείνα που όσο πικρά κι αν προσπαθήσεις, δε θα τα καταφέρεις... Κι αν με ρωτήσεις ποια είναι, θα έχω αμέτρητα να σου απαριθμήσω...
 Δε μπορείς να κλέψεις το άρωμα της βροχής στο διψασμένο χώμα έπειτα από μέρες αναβροχιάς. Θα μου διαπερνά τη μύτη και θα ζαλίζει τα πνευμόνια μου...
  Τα χρώματα του ουρανού, καθώς η νύχτα μπλέκεται με την ημέρα και διεκδικεί το θρόνο της προσφέροντας κόκκινο, μοβ και ροζ πάνω στο γαλάζιο...
 Το πλατύ χαμόγελο του παιδιού που κατρακυλά σε μια τσουλήθρα καθώς ο αέρας παιχνιδίζει στα μαλλιά του...     Τη ζεστασιά μιας αγκαλιάς  αγαπημένου...        Το πηγαδάκι ανάμεσα σε λίγους φίλους και μισοτελειωμένα φλιτζάνια καφέ...
  Την μαγεία να καμαρώνεις το παιδί σου να κάνει τα πρώτα του βήματα... Να πηγαίνει στο σχολείο με μια τεράστια σάκα στους μικρούς του ώμους....να ερωτεύεται για πρώτη φορά...
                                                         
 Δεν μπορείς να μου κλέψεις την ιδιότητα του να γερνάς με το ταίρι σου αλλά στα δικά σου μάτια, να είναι πάντοτε ο νέος άνθρωπος που γνώρισες μικρός... Να του κρατάς το χέρι και να αισθάνεσαι ολόκληρος...
  Τη χαρά να μεγαλώνει και να ανθίζει ένα λουλούδι που φύτεψες με τα ίδια σου τα χέρια... Ένα δέντρο στο απέναντι πεζοδρόμιο να θεριεύει το καλοκαίρι και να πρευσβεύει οργασμό και ζωή.
 Δεν μπορείς να ληστέψεις το φως που λαμπιρίζει στα μάτια κάθε που κοιτάμε αυτούς που αγαπάμε. Το πόσο μας ζεσταίνει το χαμόγελό τους, ακόμη και στις πιο κρύες νύχτες...
 Δεν μπορείς να κλέψεις τη γενναιοδωρία. Να μοιραζόμαστε ακόμη και το  υστέρημά μας. Την αγγαλίαση να δίνουμε ακόμη κι αν λείψουν από εμάς.
 Δε μπορείς να κλέψεις τις μνήμες μας, τις αναμνήσεις γλυκές ή πικρές, την φυσική μας ροπή προς την καταγωγή μας.... Την ιστορική μας ταυτότητα, το ποιοι ήμαστε...

                              
 Δε μπορείς να μας κλέψεις το φεγγάρι... Ολόγιομο φωτίζει μια φορά το μήνα τον ουρανό μας. Και τις λίγες νύχτες που δε φαίνεται, γνωρίζουμε καλά πως γρήγορα θα γυρίσει με την υπόσχεση να συντροφεύει τα όνειρα μας...γιατί αυτά θα μας κρατούν πάντοτε δυνατούς.
 Τα όνειρα και οι ελπίδες μας! Αυτά δε μπορείς να μας τα πάρεις! Δεν τό ξερες; Αυτά μας ανδριώνουν! Μας κάνουν Τιτάνες και θεριά και δράκους ...και μπορούμε να αντέξουμε στα αλλεπάλληλα χτυπήματά σου.
 Και θα δεις που μια μέρα θα τα καταφέρουμε. Θα σε νικήσουμε! Γιατί δε μπορείς να τα βάλεις με κάτι που δε βλέπεις. Που δεν είναι γήινο. Που δεν είναι υλικό!
 Εσύ έχεις μάθει να πολεμάς με τα φθαρτά για τα φθαρτά. Έχεις μάθει να προσκυνάς την ύλη και για αυτή να μάχεσαι...
 Μα οι ψυχές που κουβαλούν ΕΛΠΙΔΑ, ΠΙΣΤΗ και ΟΝΕΙΡΑ είναι άφθαρτες! Είναι άυλες, ανίκητες και δε μπορείς να τις αγγίξεις.

ΒΡΕΧΕΙ....ΝΑ ΚΑΙ Η ΓΗ...ΚΑΙ ΑΣ ΤΡΕΧΕΙ....

ΒΡΕΧΕΙ.....ΝΑ ΚΑΙ Η ΓΗ....ΚΙ ΑΣ ΤΡΕΧΕΙ.....


Μακάρι να ήμουν μύστης αυτής της φιλοσοφίας...Θα κέρδιζα τόσα πολλά μέσα σε αυτά που πίστευα πως χάνω...ή πράγματι χάνω...

 Το άκουγα συχνά πυκνά απο το στόμα της γιαγιάς μου. Και μιλάμε για έναν άνθρωπο που έζησε τη μικρασιατική καταστροφή, την κατοχή, παγκόσμιο πόλεμο, εμφύλιο, χούντα... πριν τελικά βαρεθεί αυτό τον κόσμο για να αναζητήσει έναν καλύτερο κάπου αλλού...
  Έναν άνθρωπο που αντιμετώπιζε πάντοτε τη ζωή με ένα γενναιόδωρο χαμόγελο στα χείλη.
 Άπλετο, ζεστό, τεράστιο, ακόμη και αν στόλιζε ένα γεμάτο πτυχές και χαράδρες, αυλακωμένο πρόσωπο, κατάφερνε πάντα να φέρνει λάμψεις στα μικρά της, ξεθωριασμένα μάτια.

Δεν αναρωτήθηκα ποτέ αν η ιδιοσυγκρασία της ήταν που την έκανε έτσι δυνατή. Ίσως γιατί μεγάλωσα μαζί της. Ίσως γιατί ενδόμυχα, καθημερινά, με τα μαθήματα της ζωής που μου προσέφερε, είχα απτές τις απαντήσεις.

Δεν είναι πως δεν πονούσε, δεν υπέφερε, δεν την έτρωγε μαύρο μαράζι με αυτά που έβλεπε, βίωνε, την βομβάρδιζαν σαν βροχή από μετεωρίτες...Ήταν πως είχε μέσα της φυλαγμένο ένα κομμάτι ήλιο, αντίδοτο στη σφοδρή καταιγίδα μιας σκληρής ζωής.
Αυτός ο ήλιος ζέσταινε την ψυχή της και της έδινε ελπίδα και δύναμη ακόμη και στις πιο σκοτεινές της ώρες. Σε ώρες που δε φανταστήκαμε και δεν ευχόμαστε ποτέ να ζήσουμε. Αυτός ο ήλιος φώτιζε επίτηδες σαν προσαρτημένο τεχνητό φως τις στιγμές της ευτυχίας κι ας έμοιαζαν πολύ φθηνές σε σχέση με το σημερινό, ακριβό, τρόπο ζωής. Αγκαλιές με τα παιδιά, χαμόγελα γύρω από ένα αναμένο μαγκάλι, λίγο ψωμί κι ελιά, μια μυρωδάτη ανθισμένη τριανταφυλλιά διπλα από το παλιό παράθυρο.

 Οι πόλεμοι, είτε γίνονται με όπλα, είτε με καταρρεύσεις οικονομιών, είναι να για να πολεμάμε. Να ανδρωνόμαστε, να αντιστεκόμαστε. Είναι για να τους προσπερνάμε και να γευόμαστε το ουράνιο τόξο μιας ειρήνης που βγαίνει ολόλαμπρο στον ουρανό της ζωής μας. Ακόμη και αν δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσει αυτή η ανακωχή πριν τον επόμενο, καλά, σχεδιασμένο πόλεμο.

 Κι αν μπλέξαμε τον εαυτό μας σε γρανάζια ή μας την έμπλεξαν κάποιοι άλλοι εσκεμμένα, υπάρχει πάντοτε τρόπος να χαλάσουμε κάποιο από αυτά... Αν δεν το πιστέψουμε εμείς οι ίδιοι...τότε τί αξίζει η ζωή δίχως την ελπίδα;

 Ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος για σκλαβιά... Η φτιάξη του φωνάζει ελευθερία και δικαίωμα επιλογής και η φράση "ΒΡΕΧΕΙ, ΝΑ ΚΑΙ ΓΗ ΚΑΙ ΑΣ ΤΡΕΧΕΙ" δε σημαίνει πως καταθέτουμε τα όπλα, παραδιδόμαστε, αφηνόμαστε στη μοίρα μας.
 Σημαίνει...
  
Χαμογέλα, στυλώσου, σκέψου θετικά...Βροχή είναι..και θα καταφέρουμε να μη βραχούμε...κι αν βραχούμε θα στεγνώσουμε...θα βρούμε τρόπο, θα το ξεπεράσουμε κι αυτό...

 Κι αν γιαγιά... δεν εξηγώ σωστά τα λόγια σου... συγχώρεσε με!
 Θέλω πολύ  να κατανοήσω καλά και να μεταφέρω όσα μου δίδαξες. Να εμβαθύνω, να υιοθετήσω, να ορκιστώ επάνω τους...
 Θέλω κι εγώ έναν ήλιο φυλακτό στο στήθος...σαν αντίδοτο για τους πολέμους, την κακία, την αδικία, την αισχρότητα, αυτού του κόσμου... 
 Θέλω αυτή την ανθρωπιά, που είχες εσύ και οι περισσότεροι της γενιάς σου...

Η Συνέντευξη μου στη Μαρία Ζαβιανέλη

Συνέντευξη της Γεωργίας Κακαλοπούλου στη Μαρία Ζαβιανέλη

E-mail Print

PDF
ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ


Της Μαρίας Ζαβιανέλη



Ποιο η ποια είναι το αγαπημένο-α σας βιβλίο-α και γιατί;


Όποτε με ρωτούν για το αγαπημένο μου βιβλίο συνήθως τα χάνω, καθώς δυσκολεύομαι να δώσω μεμονωμένη απάντηση και συνεχώς μου έρχονται  κι άλλοι τίτλοι στο μυαλό. Θα προσπαθήσω όμως να σου δώσω μια δυο απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα, γνωρίζοντας καλά πως αφήνω από έξω δεκάδες άλλα βιβλία.

Λατρεύω την τριλογία του Τόλκιν, ο ‘Άρχοντας των Δακτυλιδιών’. Την αγαπώ γιατί θαυμάζω τρομερά το ταλέντο, την εφευρετικότητα και τη δημιουργικότητα του συγγραφέα, καθώς έφτιαξε έναν ολόκληρο κόσμο, σκαρφίστηκε ιστορία, τοποθεσίες και γλώσσα και ακόμη περισσότερο, αγαπώ αυτή την τριλογία για τα μηνύματα που περνά προς τον αναγνώστη.

Λατρεύω το ‘Σπίτι των Πνευμάτων’ (όπως και τα περισσότερα έργα)της Ιζαμπέλ Αλιέντε, για την πλούσια γραφή της συγγραφέως, την μυσταγωγία του, τη σκιαγράφηση των χαρακτήρων και των ζωών των ηρώων με φόντο μια ταραγμένη κοινωνικοπολιτική κατάσταση. Ένα βιβλίο που έχει τα πάντα! Δυνατούς έρωτες, θυμό, μίσος, εκδίκηση, αγάπη, πίστη και απιστία.

‘Ανατολικός Δυτικός άνεμος’ της Περλ Μπακ για τη δυνατή καταγραφή της γυναικείας καταπίεσης, στην παραδοσιακή Κίνα.

Αγαπώ την τετραλογία του Λυκόφως αλλά πολύ περισσότερο το ‘Σώμα’ της Στέφανι Μέγιερ γιατί έχει την ικανότητα να σου προσφέρει ρομαντισμό, ευαισθησία και καρδιοχτύπι ακόμη κι εκεί που δεν χωρά.

Το ‘Πέμπτο Βουνό’ του Κοέγιο, γιατί το θεωρώ το καλύτερο βιβλίο του, με τα πιο δυνατά  μηνύματα.

Το ‘Περηφάνεια και Προκατάληψη’ της Τζέιν Όστειν, γιατί αποδίδει επακριβώς τον τίτλο στο περιεχόμενο του, καθώς μας μεταφέρει σε μια εποχή γοητευτική και σε μια κοινωνία που δε γνωρίσαμε και που είναι εξαιρετικά ρομαντική μέσα στη σκληρότητα των καταστάσεων και των νοοτροπιών που αντιμετωπίζουν οι ήρωες της.

Και για να αναφέρω και ελληνικούς τίτλους, θα σου πω για το ‘Ένα παιδί μετράει τα άστρα’, για την μοναδική, ευαίσθητη και γλαφυρή γραφή του αγαπημένου Λουντέμη, ‘Τερέζα’ του Φρέντυ Γερμανού, γιατί ένιωσα απόγνωση καθώς περιδιάβαινα τις σελίδες του, ‘Σκισμένο ψαθάκι’ της Αλκυόνης Παπαδάκη, καθώς έξυσε μέσα μου ευαίσθητες πτυχές δημιουργώντας μου πολλά και ποικίλα συναισθήματα.

Από τους νέους λογοτέχνες, κρατώ λατρεμένο το ‘Γεύσεις της Νέμεσης’ της Κωνσταντίνας Λαψάτη γιατί με συνεπήρε και γιατί η έρευνα της συγγραφέως είναι τρομερά ενδελεχής και το ‘Αν τον άνεμο ρωτήσεις’ της Ευαγγελίας Ευσταθίου, γιατί είναι ένα αριστοτεχνικό, ψυχογραφικό αισθηματικό κι όχι μόνο, μυθιστόρημα.

Αυτά είναι μόνο μερικά από τα αγαπημένα μου βιβλία.


"Το γραψιμο δεν ειναι τίποτα αλλο απο ενα κατευθυνόμενο όνειρο"J.L.BORGES -Συμφωνείτε ;


Συμφωνώ ως ένα σημείο. Αυτό που δε μου αρέσει είναι ο τρόπος με τον οποίο μονοδρομείται ο όρος . Η συγγραφή έχει να κάνει με το βαθύτερο κομμάτι του δημιουργού, εκείνο που αγγίζει την ψυχή. Μπορούμε να  αποδώσουμε στη συγγραφή πολλές έννοιες. Του ονείρου, μιας ανάγκης να καταθέσουμε, να διδάξουμε ή να διδαχθούμε, να δημιουργήσουμε από το μηδέν. Εξύμνηση ή καταγγελία. Η συγγραφή είναι ένα χωνί μέσα από το οποίο περνά η ψυχή μας για να αποτυπωθεί σε ένα χαρτί…το θέμα είναι πως η ψυχή είναι αδυσώπητα πολύπλοκη.


Υπάρχει κάποια ηρωιδα στα βιβλια σας που την ξεχωρίζετε και γιατι ;


Κάθε ηρωίδα μου, κατέχει ξεχωριστή θέση μέσα μου γιατί πολύ απλά, κάθε μια έχει το δικό της μοναδικό χαρακτήρα. Με τα θετικά και τα αρνητικά της, τα μίση και τα πάθη της, τα όνειρα και τους εφιάλτες της. Κάθε μια, γίνεται πρώτα φίλη κι αδερφή ψυχή μου, καθώς με πιάνει από το χέρι για να προχωρήσουμε μαζί στην ιστορία που την στοιχειώνει. Οπότε, προς το παρόν τουλάχιστον, αδυνατώ να ξεχωρίσω κάποια.


Πιστεύετε οτι ενα βιβλιο μπορει να διαμορφωσει την συνείδηση να επηρεάσει την προσωπικότητα ή ν'αλλαξει τον τρόπο σκέψης του αναγνώστη;


Το βιβλίο είναι μια φωνή μέσα στο μυαλό μας. Είναι η μαγεία σε εφαρμογή. Διαβάζοντας, κάποιος άλλος μας ψιθυρίζει τις δικές του σκέψεις, τα συναισθήματα και τις ιδέες του. Το θέμα είναι κατά πόσο είναι συμβατά όλα αυτά με τη δική μας προσωπικότητα, πόσο ανοιχτοί είμαστε εμείς να δεχτούμε δίχως προβληματισμό ό,τι διαβάζουμε, πόσο αφηνόμαστε να μας παρασύρει ένα κείμενο.

Σίγουρα το βιβλίο επηρεάζει τον αναγνώστη. Του δείχνει και έναν άλλο δρόμο, του φανερώνει έναν άλλο τρόπο σκέψης. Αν του αλλάξει τη δική του ή όχι, αυτό έχει να κάνει εξ’ ολοκλήρου με τον εκάστοτε αναγνώστη.

Σε γενικά πλαίσια όμως, η γραφή είναι κάτι εξαιρετικά δυνατό και μπορεί να διαμορφώσει συνειδήσεις.


Ποιά είναι η θέση της λογοτεχνίας σε μια εποχή υπαρξιακής, οικονομικής, κοινωνικής, πολιτιστικής κρίσης;


Για μένα η λογοτεχνία κατέχει και πρέπει να κατέχει, εξαιρετική θέση σε μια κοινωνία που δέχεται συνεχή  πυρά και χάνει την ταυτότητα της κάτω από τις πιέσεις μιας κρίσης σε όλα της τα πλαίσια . Η λογοτεχνία είναι η ουσία και η ψυχή του ίδιου του πυρήνα της κοινωνίας. Οι λογοτέχνες παρατηρούν και καταγράφουν το σφυγμό των ανθρώπων γύρω τους και σαν καλλιτέχνες, λαμβάνουν και επηρεάζονται έντονα άμεσα από τα δυνατά σήματα και τις σκληρές καταστάσεις  και κινούνται ανάλογα.

Μέσα από τις ιστορίες, τις μελέτες, τις σκέψεις τους, βοηθούν στον προβληματισμό και τη συγκέντρωση των αναγνωστών ή την ψυχική ανάταση και αναπτέρωση των δυνάμεων τους, που ψάχνουν κάτι σταθερό για να πιαστούν, κάτι για να τους δώσει έμπνευση και παράδειγμα ή κάτι εξωπραγματικό ή ονειρικό για να αποδράσουν.


Με ποια κριτήραι επιλέγετε ενα βιβλιο;Θέμα ,διαφήμιση,εξώφυλλο, συγγραφεας, η ολα μαζι;


Διαλέγω ένα βιβλίο, βάση του συγγραφέα ή του θέματος. Το εξώφυλλο ή διαφήμιση ελάχιστα με επηρεάζουν.

Ποιος διαβάζει τα βιβλιο σας αφου το τελειώσετε και πριν δωθουν στον εκδότη;


Οι δυο αδερφές μου Ειρήνη και Ελένη. Είναι οι άνθρωποι στους οποίους στέλνω αρχικά τα βιβλία μου αφού έχω ρίξει τους τίτλους τέλους. Είναι δυο γυναίκες εξαιρετικά αντικειμενικές και δυνατές ως αναγνώστριες  κι αυτό είναι που με κάνει να σέβομαι ιδιαίτερα τη γνώμη τους.   Επισημαίνουν πρωτίστως σε ποια σημεία είναι αντίθετες, πριν προχωρήσουν τελικά σε όσα αγάπησαν και παρόλο που με εκνευρίζει αυτό, το εκτιμώ βαθύτατα.

Από την επαφή σας με τους ανθρώπους ποια μηνύματα λαμβάνετε;Στο διαδίκτυο στις παρουσιάσεις των βιβλίων σας;


Αισθάνομαι  γεμάτη, από τα μηνύματα αγάπης που δέχομαι από τους ανθρώπους γύρω μου. Και στο διαδίκτυο αλλά και στην πρώτη παρουσίαση του βιβλίου μου Θεοί και Φύλακες , που έγινε πριν από λίγες μέρες στην Αθήνα,  δέχτηκα -και τους ευχαριστώ πολύ-, την αγάπη και την στήριξη αναγνωστών και φίλων, προς εμένα προσωπικά αλλά και  προς τη δουλειά μου. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά και τιμή , σε καιρούς δύσκολους σαν αυτούς που ζούμε, να βλέπεις τόσους ανθρώπους στο πλευρό σου. Ανθρώπους που μπήκαν σε κόπο και έξοδα για να βρίσκονται στην παρουσίαση σου. Τους ευχαριστώ και πάλι, μέσα από την καρδιά μου!


Τι ονειρεύεστε για το μέλλον σας;Τι σας έχει δώσει και τι θα θέλατε ακομα να σου δώσει η λογοτεχνία;


Η λογοτεχνία μου πρόσφερε καινούριους κόσμους να βαδίσω. Μου πρόσφερε ένα εύγευστο πιάτο ζωής και ονείρου. Είμαι ολοκληρωμένη όταν γράφω. Είμαι εγώ. Έτσι αισθάνομαι. Όσο για το μέλλον, αυτό που ονειρεύομαι προς το παρόν είναι να φτάσει το έργο μου σε περισσότερες αγκαλιές. Να με διαβάζουν και να αγαπούν όλο και περισσότεροι τη δουλειά μου. Αν έλεγα κάτι διαφορετικό θα ήταν ψέματα.


Ποια είναι τα επόμενα σας σχέδια;


Αυτή τη στιγμή γράφω ένα μοντέρνο αισθηματικό-περιπετειώδες μυθιστόρημα.

Έχω ήδη έτοιμο το ‘Μυστικό του Φυλακτού’ που είναι κατά κάποιο τρόπο ένα δεύτερο βιβλίο και συνέχεια του Θεοί και Φύλακες. Είναι αυτοτελές όπως και το πρώτο και είναι ένα ιδιαίτερα ρομαντικό- φανταστικού περιεχομένου μυθιστόρημα, με δυνατή πλοκή, μυστήριο περιπέτεια και πολλή από αρχαία Ελλάδα, μύθους, αθάνατα πλάσματα και έρωτα.

Επίσης, επιθυμώ κάποια στιγμή να γίνει επανέκδοση στα δυο πρώτα μου βιβλία.




Η "Πεταλούδα Της Νύχτας" της Ειρήνης Φραγκάκη


Τη γραφή της τη γνώρισα μέσα από το βιβλίο "Η αγάπη που άνθισε στην ψυχή μου".
Αυτό που με κατέπληξε κι σε εκείνο το πόνημα της αλλά και σε αυτό ταυτόχρονα είναι οι υπέροχες εσωτερικές μάχες των ηρωίδων της. Οι μοναδικοί τους προβληματισμοί, τα μονοπάτια που βαδίζουν οι σκέψεις τους, τόσο γοητευτικά και ενδιαφέροντα, τόσο αληθινά!
 Η Ειρήνη τολμά να γράψει 'κάτι' διαφορετικό με αυτό το βιβλίο. Να μιλήσει για τους κόσμους και τους ανθρώπους που κινούνται κοντά μας, δίπλα μας αλλά που εμείς φοβόμαστε και δεν έχουμε το κουράγιο να αντικρίσουμε. Ίσως γιατί αντικρίζοντας τους θα αισθανόμασταν πραγματικά την αδυναμία του ανθρώπου απέναντι στα κακοβουλα σχέδια της μοίρας, ίσως γιατί δε θέλουμε να ξεβολέψουμε την ομαλή μας συναισθηματική ζωή ή την επιθυμία να ωραιοποιήσουμε την καθημερινότητα μας.
Η δυναμική πένα της αγαπημένης μου Ειρήνης, αποτυπώνει με κάθε ρεαλισμό αλλά και γλαφυρότητα τις κακουχίες της ηρωίδας της, κινείται στη γη και δε βαδίζει στα σύννεφα, αλλά καταφέρνει να μας κάνει να αιωρηθούμε σε έναν σκοτεινό ουρανό όπου οι άγγελοι δεν έχουν φτερά στην πλάτη.
Είναι ιδιαίτερα ξεχωριστό πως ένας τόσο ζεστός και φωτεινός άνθρωπος ξέρει να γράφει τόσο καλά για τα σκοτάδια!
Φίλη μου Ειρήνη, εύχομαι τα φτερά που λείπουν από τις πεταλούδες της νύχτας σου να γίνουν δικά σου και να ανεβάσουν εσένα και το πόνημα στου σε ουρανούς επιτυχίας! Συγχαρητηρια!



ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΑΓΑΠΟΥΝ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ 'ΔΕΙΧΝΟΥΝ' When readers love a book and they 'show' it

Κατερίνα μου, σε ευχαριστώ για τις υπέροχες φωτογραφίες σου που μου στέλνεις κατευθείαν από το Ντύσελντροφ της Γερμανίας! 
 Είσαι υπέροχη και σε ευχαριστώ για την αγάπη σου για το ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΕΣ αλλά και για εμένα προσωπικά!

 Katerina, I thank you for the wonderful photos that you send to me directly from Ntyselntrof of Germany!

  You're amazing and thank you for your love for GODS AND GUARDIANS and personally for me!



 Ένα γλυκό και δροσερό πλάσμα ντυμένο με τα χρώματα του ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΕΣ!!!!!!  A sweet and cool creature dressed in the colors of GODS AND GUARDIANS!!
 

Στο γραφείο εν ώρα εργασίας (διαβάσματος) ακούγοντας το SHAPE OF MY HEART που είναι το τραγούδι έμπνευση για μένα και φυσικά την κούπα ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΕΣ

  In the office at work (reading) listening to SHAPE OF MY HEART that song inspired me and of course the mug GODS AND GUARDIANS

Ο ποιητής Τάσος Σταυρακέλης και η συγγραφέας Μαρία Στεφάνου, για το ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΕΣ

Σας ευχαριστώ πρώτα ως άνθρωπος και έπειτα ως συγγραφέας, για τις όμορφες κριτικές και για τα καλά σας λόγια! Εύχομαι κάθε επιτυχία στα υπέροχα πονήματά σας και στα λογοτεχνικά μονοπάτια που βαδίζετε!  

 

 ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ 

 

Την Γεωργία Κακαλοπούλου την γνώρισα
μέσα στους διαδυκτιακούς φίλους στο Facebook.
Τα τελευταία δύο χρόνια έχω γίνει πολύ επιφυλαχτικός
και επιλεχτικός με τις Ελληνίδες συγγραφείς-το ομολογώ-
λόγω ότι πολλές διαβάζωντας τα βιβλία τους δεν είχαν
κάτι να μου πούν πέρα απο μια ακόμα ρόζ ερωτική
ιστορία αγάπης,που προσωπικά δεν είναι του τύπου
μου.Διαβάzωντας όμως τον τίτλο του βιβλίου της
Γεωργίας κάτι σαν κλίκ έκανε μέσα μου.......πρωτότυπο
θέμα και τίτλος βιβλίου!!!!
Έτσι αποφάσισα να πάω στην παρουσίαση του βιβλίου
όπου και γνώρισα την Γεωργία απο κοντά.Έναν γλυκίτατο
άνθρωπο,φιλικότατη και χωρίς το δήθεν που έχω συναντήσει
σε πολλούς συγγραφείς (δυστυχώς!)
Τι να πώ για το βιβλίο.....προσωπικά το θεωρώ ένα
συγγραφικό διαμαντάκι,γραμένο απο μια πραγματική
λογοτεχνική πένα.Ρέει απο συναίσθημα,αγάπη,πάθος.
Το στόρυ του καλά πλεγμένο βασίζεται στους Δωδεκα
Ολύμπιους Θεούς και σε μύθους,δεμένα όλα μαζί
τόσο καλά φτιάχνωντας ένα υπέροχο μυθηστόρημα
της λεγόμενης λογοτεχνίας του φανταστικού.
Δεν είμαι φάν τέτοιου είδους λογοτεχνίας,αλλά η Γεωργία
κατέφερε να με μαγέψει με την πλοκή της γραφής της!!!
Αυτό για μένα σημαίνει πολλά.....
Εύχομαι στην Γεωργία Κακαλοπούλου να μας χαρίσει
και άλλα πολλά βιβλία με την όμορφη γραφή της και
να παραμείνει έτσι αυθεντική και αληθινή όπως
την γνώρισα.

ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΗΣ    18-4-2013




                              
                    ΜΑΡΙΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ

Τα λόγια είναι περιττά γι' αυτό το βιβλίο, για τη μοναδική Γεωργία Κακαλοπούλου που η πένα της στάζει συναίσθημα! Οι ήρωες της ιδιαίτεροι, αισθησιακοί, ερωτεύσιμοι! Η Ελένη ένα αθώο, αγνό πλάσμα που καλείται να βρει τον δρόμο της μέσα σε ένα δύσβατο μονοπάτι με προστάτες Θεούς & Φύλακες! Δεν θέλω να αποκαλύψω πολλά για όσους δεν το έχετε διαβάσει αλλά όσοι αγαπάτε τη λογοτεχνία του φανταστικού, όσοι έχετε ιδιαίτερη αδυναμία στους αρχαίους Θεούς και στους μύθους θα πρέπει να κάνετε αυτό το δώρο στον εαυτό σας! Καλή επιτυχία αγαπημένη μου φίλη Γεωργία σε ότι κι αν κάνεις. Το πάθος και η αγάπη σου για τη συγγραφή σε κάνουν να ξεχωρίζεις αλλά πάνω απ' όλα για εμένα μετράει ότι είσαι αυθεντική μέχρι τα βάθη της ψυχής σου!

 

Νεές κριτικές για το ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΕΣ

Θέλω να σου γράψω - για τι άλλο; - μα για το "Θεοί και Φύλακες" φυσικά!!! Ήταν υπέροχο! Με ρούφηξε και με πέταξε στον κόσμο του! Με συγκίνησε, με άγγιξε, μου 'βγαλε την ψυχή αλλά... σιγά να μη σας πω. Πρέπει να βιώσετε αυτή την εμπειρία για να μάθετε πώς τελειώνει αυτή η πρόταση!!! Η σκιαγράφηση των χαρακτήρων ήταν εκπληκτική! Η εναλλαγή σκηνών ήταν άμεση και ανατρεπτική! Η σύλληψη της ίδιας της ιδέας αλλά και η ανάπτυξή της ήταν αναζωογονητικά διαφορετικές! Και αυτό που κατάλαβα, διαβάζοντας πίσω απ'τις γραμμές - όπως λένε κι οι φίλοι μας, οι αγγλόφωνες - είναι ότι πρέπει να'χεις αγαπήσει πολύ και να έχεις πονέσει μέσα απ'αυτό... μόνο έτσι θα μπορούσες να προσδώσεις την ψυχοσύνθεση τόσο απόλυτα ερωτευμένων και δωσμένων χαρακτήρων! Γεωργία σ'ευχαριστώ γι'αυτό το ταξίδι και σου εύχομαι ό,τι καλύτερο!!!! ♥


Η Sotiria Evrenoglou έγραψε στο Χρονολόγιό σας.
Καλησπέρα!Ονομάζομαι Εβρένογλου Σωτηρία είμαι 33 χρονών και πρόσφατα διάβασα το πανέμορφο βιβλίο σου Θεοί και Φύλακες.Πραγματικά με συνεπήραν οι περιγραφές σου και χάθηκα σε έναν υπέροχο κόσμο αλλά μου άφησε μία στέρηση.Τι εννοώ με αυτό;;Ότι έζησα την μεγάλη αγάπη των ηρώων μέσα από τον πόνο τους όσο ήταν χώρια και στο τέλος που επιτέλους ήταν μαζί μου φάνηκε πολύ λίγο.Με λίγα λόγια δεν τους χόρτασα αρκετά μαζί και ευτυχισμένους και αυτό μου άφησε μία στέρηση!!!Θα ήθελα λοιπόν σε παρακαλώ να μου το εξηγήσεις λίγο αυτό αν γίνεται και αν δεν σου κάνει κόπο!!!Το ερωτεύτηκα το βιβλίο σου και πίστεψε με έχω διαβάσει πολλά βιβλία και κάποια μπαίνουν και μένουν μέσα μου και κάποια άλλα όχι.Αυτό επειδή λοιπόν έμεινε μέσα μου γι'αυτό και μου προκάλεσε όλο αυτό!!!!Εύχομαι να μη σε κουράσω με όλο αυτό το κατεβατό που έγραψα αλλά ήθελα να ξέρεις πως νιώθω!!!
 Theodora Shippi
Γεωργία, έχω σχεδόν διαβάσει το βιβλίο σου Θεοί και Φύλακες …..Ομολογώ ότι το ξεκίνησα με πολλές επιφυλάξεις μετά από τόσα φανταστικά βιβλία που έχουμε διαβάζει . Σκεπτόμουν ότι τόσα και τόσα φανταστικά βιβλία έχουν γραφτεί πλέον που όλα επαναλαμβάνονται και ξέροντας ότι αυτό το στιλ βιβλίων είναι καθαρά English style ρώτησα πολλές φιλές μου στο Facebook πριν το πάρω στα χεριά μου. Παρά της επιφύλαξεις μου το ξεκίνησα και έχω μείνει ΑΦΩΝΗ με το μαγικό κόσμο που έχεις πλάσει στο μυαλό μου …..με τα τόσα συναισθήματα που μου έχεις μεταδώσει ……Έχω εκπλαγεί με τα τις εικόνες , με τον τρόπο που ξετυλίγεις την ιστορία , που μας κρατάς το ενδιαφέρον…. Δεν χάνω ούτε μια λέξξ ….. Είναι τέλειο ……Σε ευχαριστώ που μας χάρισες λίγες ώρες με τον Λέο , με τον Φοίβο …..σε ευχαριστώ για τις ωραίες περιπέτειες στο μαγικό κόσμο των αθάνατων και ελπίζω να μας εκπλήξεις και με αλλά τέτοια βιβλία…. Επιτέλους μια Ελληνίδα συγγραφέα να δοκιμάσει κάτι καινούργιο και να πετύχει σε αυτό …….Μπράβο και αναμένουμε τα νέα σου……

Καλησπέρα και ευχαριστώ την Ktimeni Tuuliki, όχι μόνο για την αποδοχή αλλά και για πέρυσι τον Μάρτιο που με ένα e-mail με ενημέρωσε ότι έχουν απομείνει κάποια λίγα αντίτυπα από την πρώτη έκδοση του αριστουργηματικού '' Θεοί και Φύλακες '' και θα φρόντιζε να μου σταλεί λίαν συντόμως. Έτσι και έγινε ... Και χάρη στην ομάδα του fan club και της Κτιμένης, ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με την γεμάτη συναίσθημα γραφή τής Γεωργίας Κακαλοπούλου. Για το βιβλίο δεν έχω να πω πολλά γιατί οι λέξεις φαντάζουν '' λίγες '' για να περιγράψουν την πληθώρα των συναισθημάτων που αποκόμισα διαβάζοντας ένα σπάνιο '' διαμάντι '' της ελληνικής φανταστικής λογοτεχνίας, που άνετα θα μπορούσε να σταθεί στις βιτρίνες των βιβλιοπωλείων του εξωτερικού ! Επίσης, είμαι δις φορές ευγνώμων και ευτυχισμένη γιατί είχα τη χαρά να συναντήσω και να γνωρίσω από κοντά έναν τόσο αξιαγάπητο, πανέμορφο εσωτερικά και εξωτερικά άνθρωπο, όπως είναι η Γεωργία. Τέλος, θέλω να ευχηθώ καλή επιτυχία στην επανέκδοση του βιβλίου, να πουλήσει πολλά αντίτυπα γιατί το αξίζει και πάντα επιτυχίες σε όλα τα επίπεδα για την αγαπημένη μας Ελληνίδα συγγραφέα. Γεωργία, I love you ! ♥

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ 'ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΕΣ' ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΕΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ. 

Κριτική από EWT(efi white tiger) για το Θεοί και Φύλακες

 EFI WHITE TIGER
Με αφορμή την επανέκδοση του βιβλίου από άλλο εκδοτικό οίκο, είπα να αφεθώ για άλλη μια φορά στις σελίδες αυτής της τόσο όμορφης ιστορίας….. όχι τίποτ΄ άλλο… τα άλλα μου αντίτυπα (ναι καλά διαβάσατε το έχω εις 3πλούν!!!!) είναι πλέον σε «τεύχη» από την χρήση!

Ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή για να καταλάβετε και όσοι δεν το γνωρίζετε ήδη, με τι διαπραγματεύεται η ιστορία του……

Είναι ένα βιβλίο που κινείται σε μια φανταστική πραγματικότητα γεμάτο από περιπέτεια, δράση, αγωνία, μυστήριο, έρωτα, πάθος, ακόμη και χιούμορ! Ειδικά σε σημεία που χρειάζεται για να αποφορτιστεί η ατμόσφαιρα! Τίποτα δεν του λείπει. Όπως και σε κάθε βιβλίο της συγγραφέως, βλέπουμε μέσα από την ιστορία, μηνύματα που δεν περνούν απαρατήρητα για την φιλία, την αγάπη, τον έρωτα, την συντροφικότητα, την δύναμη, την πίστη, την εμπιστοσύνη.

Κατάφερε αριστοτεχνικά να περιπλέξει μια ιστορία πάλης του καλού με το κακό, μέσα από μια προφητεία όπου αναζητά την «πύλη» για την εκπλήρωση!

Γεμάτο από έντονες σκηνές που ακολουθεί η μια μετά την άλλη με καταιγιστικό βαθμό και σε σημείο που δεν μπορείς να το αποχωριστείς παρά μόνο όταν το τελειώσεις!

Η γραφή της συγγραφέως ρέει και σε παρασύρει σε συναισθήματα που ακόμη και ο πιο απαιτητικός αναγνώστης δεν θα μπορούσε να αδιαφορήσει καθώς εκδηλώνονται πρόταση την πρόταση, σελίδα την σελίδα .

Φτάνεις σε σημείο «να νομίζεις ότι ξέρεις» τι θα γίνει παρακάτω και «ότι είσαι σίγουρος» και ενώ προχωράς στις σελίδες… (λάθος… «βυθίζεσαι» στις σελίδες) …..να σου ανατρέπει τις σκέψεις και το αποτέλεσμα ….. εκεί που δεν το περιμένεις! Όχι μόνο είναι γεμάτο ανατροπές αλλά σου δίνει και άλλα στοιχεία εμπλουτίζοντας την ιστορία της με τέτοιο τρόπο που σε κάνει να αναρωτιέσαι …. Τελικά μήπως γύρω μας υπάρχουν όντως αυτά τα μυθικά πλάσματα, απλά εμείς δεν τα έχουμε ακόμη ανακαλύψει;;;;;;;;;;;;;;;

Αν το κομμάτι του «φανταστικού» δεν είναι το «φόρτε» ορισμένων αναγνωστών…… σίγουρα αυτό το βιβλίο θα δώσει «το έναυσμα» για να εισχωρήσει ο αναγνώστης και να αγαπήσει «και αυτό» το κομμάτι της Λογοτεχνίας. Το σίγουρο είναι ότι απέδειξε με την γραφή της η Γεωργία ότι δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από συγγραφείς του εξωτερικού.

Θα ήθελα να επεκταθώ περισσότερο αλλά δεν θέλω να σας χαλάσω το σασπένς …. Και φυσικά αυτό το βιβλίο ….. ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΚΤΗΣΕΤΕ!
Με το χέρι στην καρδιά! Διαβάστε το!

Καλή επιτυχία στην Γεωργία και στην συνεργασία της με την Ελληνική Πρωτοβουλία.

Υ.Γ. Αγαπητές εκδόσεις…. Στο εξωτερικό οι 3λογίες κυκλοφορούν ανά 6μηνο…. Ελπίζουμε να μην μας αφήσετε με την αγωνία για το 2ο μέρος του βιβλίου!!!!!!!!! ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Μιας και δεν τίθεται θέμα μετάφρασης… μήπως να το κάνουμε 3μηνο;;;;;;;;;;;; ♥


 

Νέα κριτική για το Θεοί και Φύλακες!


  Ευδοξία μου... εγώ δεν έχω λόγια να εκφράσω όσα με πλημμυρίζουν αυτή τη στιγμή! Είμαι πραγματικά συγκινημένη από τον τρόπο με τον οποίο αγκάλιασες το Θεοί και Φύλακες, από τη βαθύ βούτηγμα στα άδυτα του και από τα συναισθήματα που κουβάλησες από εκεί, και που τα μεταφέρεις με την κριτική σου ώς εμάς και εμένα προσωπικά ώς δημιουργό! Σε ευχαριστώ για όλα και πραγματικά αισθάνομαι ευτυχισμένη που κατάφερα να ολοκληρώσω τους στόχους που είχα γράφοντας αυτό το βιβλίο και που έφτασαν σε εσένα αλλά και σε όλους μου τους αναγνώστες καθαροί και ατόφιοι..

Καλημέρα φίλες και φίλοι !!!!!!! Τελείωσα μέσα στην εβδομάδα, (και με πολύ πιο αργούς ρυθμούς, από ότι περίμενα, λόγω δουλειάς, γεγονός που διόλου δεν με ευχαρίστησε, όπως καταλαβαίνετε), τους υπέροχους "Θεούς και Φύλακες" της αγαπημένης μας Γεωργίας.
Δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα, τα οποία για εμένα περικλείουν πολλά στοιχεία από τα μηνύματα και το ύφος του βιβλίου.
«Επρεπε να περάσετε από εμπόδια, έπρεπε να παλέψετε με τον εχθρό, με τον εαυτό σας και με διλήμματα, αληθινά ή ψεύτικα. Όπως και να χε στα χέρια σας ήταν η απόφαση….Επρεπε να αφήσουμε την αγάπη να οδηγήσει τα πράγματα στη σωστή κατεύθυνση. Είχαμε εμπιστοσύνη σ’ αυτήν….
Ο Ενας δεν αναγκάζει. Αφήνει τη δυνατότητα επιλογής σε εμάς ….Ο Ενας μας δίνει την ευκαιρία να αλλάξουμε το μέλλον, να αλλάξουμε τα πράγματα. Εχε πίστη !!!!!».
Μπορεί η λογοτεχνία του φανταστικού να μη συγκαταλεγόταν στις προτιμήσεις μου, αλλά είναι βέβαιο, ότι κλείνοντας τους «Θεούς και Φύλακες» αναθεώρησα πλήρως τις απόψεις μου. Ένα πολύ δυνατό μυθιστόρημα, γεμάτο συναίσθημα και μηνύματα, για την αληθινή έννοια της αγάπης, της φιλίας, της αυταπάρνησης, της εμπιστοσύνης και της πίστης μας σε μία ανώτερη δύναμη που μας καθοδηγεί σοφά και μας προσφέρει επιλογές. Οι περιγραφές κάθε μίας από τις σκηνές της υπέροχης αυτής ιστορίας, συνοδεύονται από εικόνες δοσμένες τόσο ζωντανές, που διατρέχουν όλο το βιβλίο, και ανταποκρίνονται σε όλα, όσα ήθελε να μας μεταφέρει η συγγραφέας. Αγωνία, έντονη πλοκή, ζωντανοί χαρακτήρες, μυστήριο, ανατροπές, δυνατά συναισθήματα, που παραμένουν ακέραια μέχρι το τέλος του βιβλίου. Η ανθρώπινη φύση και η θεική παρέμβαση, δένονται ακατάλυτα και προχωρούν παράλληλα, κατά την εξέλιξη της ιστορίας, στην αιώνια μάχη του καλού με το κακό, η οποία, πρέπει να πω, ότι χωρικά ξεκινά από τις πλαγιές του Ολύμπου για να συνεχίσει το ταξίδι της στην μαγευτική Τοσκάνη, και μέσα από υπέροχες περιγραφές, να καταλήξει συμβολικά, πάλι στο βουνό των Θεών, μετά από το λυτρωτικό τέλος.
Πολλά συγχαρητήρια, στη Γεωργία Κακαλοπούλου, και εύχομαι ολόθερμα, καλή επιτυχία τόσο για τη συνέχεια των «Θεών και Φυλάκων», η οποία ελπίζω να μην αργήσει, όσο και σε κάθε άλλο βιβλίο, το οποίο θα μας χαρίσει στο μέλλον.


 Καλημέρα φίλες και φίλοι !!!!!!! Τελείωσα μέσα στην εβδομάδα, (και με πολύ πιο αργούς ρυθμούς, από ότι περίμενα, λόγω δουλειάς, γεγονός που διόλου δεν με ευχαρίστησε, όπως καταλαβαίνετε), τους υπέροχους "Θεούς και Φύλακες" της αγαπημένης μας Γεωργίας. 
Δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα, τα οποία για εμένα περικλείουν πολλά στοιχεία από τα μηνύματα και το ύφος του βιβλίου. 
«Επρεπε να περάσετε από εμπόδια, έπρεπε να παλέψετε με τον εχθρό, με τον εαυτό σας και με διλήμματα, αληθινά ή ψεύτικα. Όπως και να χε στα χέρια σας ήταν η απόφαση….Επρεπε να αφήσουμε την αγάπη να οδηγήσει τα πράγματα στη σωστή κατεύθυνση. Είχαμε εμπιστοσύνη σ’ αυτήν….
Ο Ενας δεν αναγκάζει. Αφήνει τη δυνατότητα επιλογής σε εμάς ….Ο Ενας μας δίνει την ευκαιρία να αλλάξουμε το μέλλον, να αλλάξουμε τα πράγματα. Εχε πίστη !!!!!». 
Μπορεί η λογοτεχνία του φανταστικού να μη συγκαταλεγόταν στις προτιμήσεις μου, αλλά είναι βέβαιο, ότι κλείνοντας τους «Θεούς και Φύλακες» αναθεώρησα πλήρως τις απόψεις μου. Ένα πολύ δυνατό μυθιστόρημα, γεμάτο συναίσθημα και μηνύματα, για την αληθινή έννοια της αγάπης, της φιλίας, της αυταπάρνησης, της εμπιστοσύνης και της πίστης μας σε μία ανώτερη δύναμη που μας καθοδηγεί σοφά και μας προσφέρει επιλογές. Οι περιγραφές κάθε μίας από τις σκηνές της υπέροχης αυτής ιστορίας, συνοδεύονται από εικόνες δοσμένες τόσο ζωντανές, που διατρέχουν όλο το βιβλίο, και ανταποκρίνονται σε όλα, όσα ήθελε να μας μεταφέρει η συγγραφέας. Αγωνία, έντονη πλοκή, ζωντανοί χαρακτήρες, μυστήριο, ανατροπές, δυνατά συναισθήματα, που παραμένουν ακέραια μέχρι το τέλος του βιβλίου. Η ανθρώπινη φύση και η θεική παρέμβαση, δένονται ακατάλυτα και προχωρούν παράλληλα, κατά την εξέλιξη της ιστορίας, στην αιώνια μάχη του καλού με το κακό, η οποία, πρέπει να πω, ότι χωρικά ξεκινά από τις πλαγιές του Ολύμπου για να συνεχίσει το ταξίδι της στην μαγευτική Τοσκάνη, και μέσα από υπέροχες περιγραφές, να καταλήξει συμβολικά, πάλι στο βουνό των Θεών, μετά από το λυτρωτικό τέλος. 
Πολλά συγχαρητήρια, στη Γεωργία Κακαλοπούλου, και εύχομαι ολόθερμα, καλή επιτυχία τόσο για  τη συνέχεια των «Θεών και Φυλάκων», η οποία ελπίζω να μην αργήσει, όσο και σε κάθε άλλο βιβλίο, το οποίο θα μας χαρίσει στο μέλλον.

“ΠΟΡΦΥΡΟ ΠΕΛΑΓΟΣ” της Γεωργίας Κακαλοπούλου, γράφει η Καλλιόπη Γιακουμή-Κουγιώνη

✔️Θα σας πω λίγα πράγματα για την ιστορία-κυριολεκτικά λίγα- και θα το κάνω συνειδητά, γιατί δεν θέλω να στερήσω ούτε ένα ψήγμα από την αναγ...