Αν με δεις να σωπαίνω μην αναρωτηθείς....η σιγή σκορπά πικρές αλήθειες με απλοχεριά και λεκιάζει την ξεδιαντροπιά που δίχως κοκκίνισμα διαφεντεύει τις ζωές μας...
Αν με δεις να μικραίνω μην τρομάξεις....διαλέγω τη φυγή από το αντίκρισμα προσώπων σκεπασμένων με μάσκες τραγικές που μόνο δάκρυα δε φέρνουν, αλλά στεγνά, υστερικά γέλια...
Αν με δεις να δακρύζω μη λυπηθείς, είναι η ελπίδα που μου χαρίζει μεγαλόψυχα το δάκρυ. Για να παρασύρει τα βρωμερά απόνερα της απανθρωπιάς και να ανοίξει μια κοίτη για τη μεγάλη τη γαλάζια...
Σε χρώμα θα βουτήξει τα όνειρά μου και θα τα λυτρώσει....
If you see me be silent .... no wonder... the silence spreads bitter truths with generosity and stain the shamelessness that without blushing dominate our lives ...
If you see me wane not scared .... I choose to flee from the mirrored persons covered with masks tragic that not only bring tears, but dry, laughing hysterically ...
If you see me shed tears not feel sorry, it is my hope that gives generously tear. To lure messed wake of inhumanity and open a bed for the big blue ...
Color will dive into my dreams and will redeem .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου