Να πάψουμε

Σε δρόμους δίχως τέλος σε ψάχνω
σε  ύμνους χαμένων πατρίδων
σε παράθυρα δίχως ουρανό 
σε ξέπνοες ερωτικές παραισθήσεις.

Σε αναζητώ...
παγωμένο αστέρι σε στερεώματα μουντά
σε τραυματικούς πόθους 
σε ξεχασμένου καλοκαιριού το λιόγερμα και
σε μύρια κύματα αδημονίας.

Άκρατε μου έρωτα 
με τις αναλαμπές μιας μοίρας δίχως νόημα
με το  αναμόχλευμα πληγωμένων ονείρων
με κάθε ματωμένη μου επιθυμία
με μιας προσευχής τις υποσχέσεις,
αλυχτώ. 

Να αγκαλιάσω θέλω τις κραταιές σκιές σου.
Να τις κανακέψω, να τις αγαπήσω, να τις νανουρίσω, να τις κοιμίσω, να χαθούν.
Να γίνει φως και να μας λούσει και τους δυο. Να πάψω να κρυώνω, να αποτάξεις τη μοναξιά.
Και να μας δεις επιτέλους. Εσένα φτιαγμένο για μένα κι εμένα φτιαγμένη για να σε αγαπώ.