Σάββατο 11 Μαΐου 2013

Για τη μητέρα...


Σ'αγαπώ γιατί ... σ'αγαπώ...

Όχι γιατί μέσα μου κυλά παρόμοιο αίμα με το δικό σου...
Μικρή σημασία έχει αυτό.
 
Κι αν με ρωτάς γιατί σε αγαπώ, θα ψάξω τα λόγια να το βρω, παρόλο που δε θα χωρέσουν ποτέ το γιατί και το πώς...

 Είσαι το βουνό πάνω στο οποίο ανεβαίνω όταν με κατακλύζει η πλημμύρα ενός παράπονου για την καθημερινότητα μου και η  βροχή, κάτω από την οποία χορεύω όταν η ξηρασία της τρυφερότητας φτάνει να αγγίξει τα όνειρα μου.
Είσαι το καράβι πάνω στο οποίο ταξιδεύω όταν η σχεδία της δύναμης μου χάνεται από τα αφρισμένα κύματα των προβλημάτων μου και  ο ήλιος που ζεσταίνει την ύπαρξη μου όταν η παγωνιά της αποτυχίας παλεύει να διεισδύσει κάτω από το δέρμα και να καταστρέψει τις ελπίδες μου.
 Είσαι το κιούπι που μαζεύει τα δάκρυα μου, τα φυλάγει και προσεύχεται για αυτά,  για να τα μετατρέψει τελικά σε μύρο και σε αγιασμό.
 Η ιέρεια που ανυψώνει τη θνητή μου υπόσταση σε κάτι ιερό.
 Εκείνος ο φάρος που ξεπερνά γεωγραφικά μήκη και πλάτη και το φως του φτάνει μακριά για να φωτίσει τα σκοτάδια και τις νύχτες της πορείας μου στη ζωή και να μου υπενθυμίσει την ύπαρξη ενός απάνεμου λιμανιού για να ξεκουράσω τις μηχανές μου.
 Θάλασσα και ουρανός η αγκαλιά σου όταν τυλίγεται γύρω μου.
 Φως και χάδι το βλέμμα σου όταν σεριανίζει τη μορφή μου...
 Βάλσαμο τα λόγια και η φωνή σου.
 Σ'αγαπώ... γιατί θα είμαι πάντα ένα παιδί για σένα και αυτό ελαφραίνει τη δική μου ύπαρξη που ταξιδεύει στους καιρούς και τους χρόνους.
 Κι όσο και αν κάποιες φορές σου κακίζω, ξέρω πως δεν υπάρχει τέτοια λέξη να στοιχειώσει το δεσμό μας.
 Κι αν σε πληγώνω, εσύ ποτέ δεν το παίρνεις σοβαρά.
 Σ'αγαπώ όπως παλιά κι ακόμη περισσότερο τώρα που ξέρω πώς είναι να βρίσκομαι στη θέση σου...
 Σ'αγαπώ γιατί γνωρίζω πως τα λάθη προς τον εαυτό μου σε πονούν πιότερο από εκείνα που έκανα προς εσένα.
Συγχώρεσε με πρώτα για τα δεύτερα και έπειτα για τα πρώτα... 
 Σ' αγαπώ γιατί...

Πώς να περιγράψει κανείς την πιο απτή ένδειξη της αγάπης του Θεού προς τους ανθρώπους;
Δεν υπάρχει τρόπος να περιγραφεί... Μόνο να κοιτάξει κανείς μια μητέρα με το παιδί και τότε θα καταλάβει...
Τώρα ξέρεις γιατί σε αγαπώ... Γιατί ο δεσμός μας είναι ο ίδιος ο Θεός...
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΝΟΥΛΑ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

4 σχόλια:

“ΠΟΡΦΥΡΟ ΠΕΛΑΓΟΣ” της Γεωργίας Κακαλοπούλου, γράφει η Καλλιόπη Γιακουμή-Κουγιώνη

✔️Θα σας πω λίγα πράγματα για την ιστορία-κυριολεκτικά λίγα- και θα το κάνω συνειδητά, γιατί δεν θέλω να στερήσω ούτε ένα ψήγμα από την αναγ...