Οι αγάπες δίχως σύνορα

Τις αγάπες δίχως σύνορα και δίχως ουρανό τις ξέρεις;

Αιωρούνται σε χρόνους και χιλιόμετρα, ξεγυμνώνονται στης μοίρα την ορφάνια, συνταιριάζουν με μια φίλη μοναξιά.

Τις αγάπες δίχως σύνορα τις αντικρίζεις σε δυο μάτια παραθύρια.

Τις συναντάς σε καρδιές γεφύρια.

Τις απαντάς στις σιωπές που  γράφουν σονάτες στον βυθό της ανυπαρξίας.

Οι αγάπες δίχως σύνορα  δεν έχουν αρχή και δε γνωρίζουν τέλος.

Δεν λυτρώνονται.

Δεν ελπίζουν.

Δε  διηγούνται.

Είναι μοναχικές σαν τα αστέρια. Λάμπουν σε έναν ολοσκότεινο, παγωμένο ουρανό και δεν 

έχουν τρόπους να κρυφτούν. Τα σύννεφα ή τα χαμηλωμένα βλέφαρα μονάχα μπορούν να τις κρύψουν. Κι αυτό για λίγο...